Mi estas Usono-devena Franco. De ĉiam mi interesiĝis pri historio, politiko kaj ekonomio, kaj multe atentis la kritikojn de nia ekonomia sistemo de ekologia vidpunkto. Mi aliĝis al la Franca Verda Partio en la jaro 1993. Amiko en la Verda Partio informis min pri Esperanto kaj alpelis min al ĝia lernado en la jaro 2006.
La venonta renkontiĝo de “Verdire Verde kaj Verve: tutmondaj diskutoj pri politika ekologio”, okazos la venontan dimanĉon, de la 21:00 ĝis 22:30 Centra Eŭropa Somera Tempo (19:00 UTC). Ni daŭrigos nian diskuton pri la efiko de Olimpikaj Ludoj sur la gastigantaj landoj.Dum nia lasta kunsido, post prezento de Beno Ŝar, ni diskutis pri la ekonomia kaj socia efikoj de la Olimpikoj.Inter la temoj traktitaj: La malekvilibra naturo de la kontraktoj inter la Olimpika Komitato kaj la lokaj aŭtoritatoj, kiu permesas al tiu instanco enkasigi grandajn profitojn dum la impostpagantoj pagas la elspezojn. La subpremo kaj la murda perforto, kiu markis la Rio-ludojn La amasa opozicio de la Japanoj al la Olimpikaj Ludoj, kiuj baldaŭ malfermiĝos en Tokio malgraŭ la epidemio. La propagando de la OK por stimuli sportan entuziasmon kaj kaŝi la komercan naturon de la evento kaj la senhontan ekspluatadon, kiu akompanas ĝin.La venontan fojon ni pridiskutos pli precize la damaĝojn al la naturo kaj ankaŭ kiel konsciigi pli vaste ke necesas pli ĝuste taksi avantaĝojn kaj malavantaĝojn de amasaj sportaj eventoj. Aliĝu al nia rondo ĉe la sekva adreso:
La 29a de Junio mortis, Donald Rumsfeld, eksa Ministro pri Milito de Usono. Sia statuto donas al li la privilegion esti honorita kiel alta servisto de sia nacio. Pli objektiva rigardo devigas nin al multe pli kritika juĝo.
Rumsfeld famas kiel ĉefa arkitekto de la Iraka milito. Li celis porti la potencon de Usono al ĝia plej alta pinto sed komplete fiaskis. La milito, kiun li lanĉis, kaŭzis milojn da mortoj ĉe la Usona flanko kaj pli ol 300 000 ĉe la Iraka flanko, plejparte civilulojn. Ĝi kaŭzis socian kolapson el kiu Irako ankoraŭ ne estas restariĝinta. Ĝi disĵetis la semojn el kiuj kreskis la Islaman Ŝtaton. Fine, ĝi nutris la flamojn de terorismo en Eŭropaj landoj.
Kompreneble, Rumsfeld ne krimis sola. Li estis akompanita de altranguloj de la Administracio de George Bush, inter aliaj de la Vic-prezidanto Dick Cheney. Al la “eksterlanda politika establaĵo” (angle: Foreign Policy Establishment) apartenis ankaŭ dekstrulaj skribistoj kaj pensistoj kiel William Kristol, John Bolton, Norman Podhorez, ktp. Pluraj estis partoprenantoj en la ĝuste nomita “Projekto por Nova Usona Jarcento”, pensfabriko kiu celis garantii daŭran hegemonion de Usono en la mondo.
Fine da la naŭdekaj jaroj de la pasinta jarcento tiuj “nov-konservatismuloj” spronis Netanyahou postlasi la perspektivon malfermitan per la Oslo akordoj kaj preparis la invadon de Irako. La tiam estonta Vic-sekretario pri Defendo deklaris “La vojo al la paco en la Meza Oriento trairas Bagdadon”.
Tamen Irako estis en lama stato pro la komercaj restriktoj truditaj de Usono ekde la unua Iraka milito. Facila venko ŝajnis realisme sed mankis kredinda preteksto por invadi. Malestis minaco, la nov-konservatismuloj tial decidis krei ĝin, akuzante la registaron de Saddam Hussein ke ĝi estas amasiginta armilojn de amas-detruon. Konstante, Bush kaj siaj subuloj komparis Hussein kun Hitlero, pretendis ke li kaŝas parton de siaj atomaĵoj de la UN inspektistoj, ke li havas stokon de venenajn gasojn. Ili eĉ inventis frenezaĵon pri ligo inter la Saŭd-Araba teroristo Osama Bin-Laden kaj la reĝimo de Hussein. Post la Usona invado de 2003 tiu amaso de mensogoj forvaporiĝis kiel miraĝo en la sablo. Rumsfeld estis deklarinta “tiu milito povus daŭri ses tagojn aŭ ses semajnojn, eble, sed mi dubas, ses monatojn”. Oficiale, ĝi daŭris ok jarojn. Reale, la tuta regiono daŭre suferas pro la konsekvencoj de tiu neleĝa atako.
Junaj postvivantoj trairas la ruinojn de Mosul
Ekzistas diversaj hipotezoj por ekspliki kial Usono decidis invadi Irakon. Plej ofte aŭdiĝas ke Usono volis akapari la plej grandan parton de la naftaj resursoj de Irako. Sed nafto disponeblas aliloke kaj mi dubas ke vere necesas lanĉi militon por antaŭenigi la interesojn de la Usonaj naft-firmaoj. Klare, pli gravas la rolo de la armea-industria komplekso ĉiam-soifanta por dolaroj, daŭre serĉanta novajn malamikojn por anstataŭigi la malaperinta Sovetia minaco. La militoj de Usono en la Meza Oriento celis redesegni la mapon de tiu regiono konforme al la volo de la unua monda potenco. Ĝi draste fiaskis sed Usono daŭre posedas kaj hegemonian ambicion kaj konsiderindajn armilarojn por provi realigi ilin.
Donald Rumsfeld mortis, bedaŭrinde siaj revoj daŭre vivas.
La Verda Partio festis la plej bonajn lokajn balotajn rezultojn en sia historio kun pli da Verdaj konsilistoj en pli multaj Konsilioj tra Anglujo ol iam ajn antaŭe. Voĉdonantoj tra la tuta lando evidentigis sian esperon por pli verda estonteco post la KOVIM-pandemio.
La Verduloj gajnis entute 155 seĝojn kaj gajnis reprezenton en 18 novaj konsilioj en la ĉi-jaraj lokaj elektoj. Tio portas la nombron de Konsilioj kun Verda reprezentantaro al 141.
Kungvidanto de la Verda Partio Jonathan Bartley diris: “Denove ni vidas rekordajn rezultojn por la Verda Partio. Verda ondo balaas tra la lando, kun Verduloj gajnantaj sidlokojn en lokoj ĝis nun regitaj de Laboristoj kaj Konservativuloj. Ĉi tiuj estas voĉdonoj por nia forta vizio kaj praktikaj politikoj por verda estonteco.
Verda gvidanto Jonathan Bartley en batalo kontraŭ eldomigoj
“Ĉu en Burnley aŭ Bristol, homoj turnas sin al la Verduloj, ĉar ili scias, ke la maniero, kiel ni gajnis siajn voĉdonojn, estas la maniero, kiel ni uzos la potencon, kiun ili donis al ni : kun diligenta laboro kaj humileco. Ni ne konsideras ilian subtenon kiel senkondiĉan.
“En tempo de multnombraj krizoj oni rekonas, ke la Verduloj estas pretaj. La ŝanĝoj, kiuj okazas en la mondo, estas tiuj, kiujn ni antaŭvidis kaj ni havas la politikojn kaj la vizion ne nur por malhelpi tion kio misfunkcias, sed ankaŭ por uzi la ŝanĝojn survoje por konstrui pli bonan socion por ni ĉiuj.
“Homoj scias ke pli bona, pli verda estonteco eblas : estonteco, kie ni traktos la klimatajn kaj ekologiajn krizojn, sed ankaŭ ebligos al komunumoj en ĉiu angulo de Anglujo kaj Kimrujo prosperi”.
Malgraŭ balot-sistemo kiu ne favoras la disvolvon de novaj aŭ minoritataj partioj, la Skota Verda Partio faris signifan progreson en la ĵus pasinta ĝenerala balotado. Kiel partneroj de koalicio kun la Skota Nacia Partio, evidentiĝas ke la Skotaj Verduloj havos gravan efikon sur la estonto de la Skota Parlamento kaj sur Skotlando pli ĝenerale. La skota balot-sistemo konsistas el nur unu rundo. Tiel kandidato ne bezonas havi absolutan plimulton por esti elektita; sufiĉas al ŝi aŭ li simple ricevi pli da balot-voĉoj ol ĉiu alia kandidato. Tamen post pozitiva kampanjo enfokusigita sur la verda ekonomia resaniĝo kaj sur la alfrontado de la klimata krizo, la Skotaj Verduloj spertis progreson en ĉiu regiono de Skotlando. Al la kvin reelektitaj Verdaj Membroj de la Skota Parlamento (MSP) aldoniĝis tri pliajn. Ĉi tio estas ĝis nun la plej bona rezulto de la partio.
La balota rezulto ankaŭ signifas, ke la Skotaj Verduloj nun konsistigas kun la Skota Nacia Partio plimulton en la Skota Parlamento favore al la sendependeco de Skotlando
Lorna Slater kaj Patrick Harvi, kungvidantoj de Skota Verda Partio
Komentante, la kun-gvidanto de la partio Lorna Slater diris:
“Kun ĉi tiu rekorda rezulto, la Skotaj Verduloj kreskigis niajn voĉojn kaj influon en Skotlando okaze de ĉi tiu elekto. Tio estas ĉar dum aliaj partioj havis taktikan aliron al la voĉdonado kaj mallongan perspektivon, la Skotaj Verduloj faris pozitivan kampanjon pri verda ekonomia resaniĝo kaj pritrakto de la klimata krizo.
“Estas klare, ke ni devas komenci labori por nova pli verda estonteco por nia lando, kaj parto de tio devas esti referendumo pri kiel Skotlando estos regata. Balotantoj donis plimulton en la Skota Parlamento al pro-sendependecaj partioj , kun la Skotaj Verduloj ludante esencan rolon, kaj nun Boris Johnson estas devigata agnoski tiun demokratan mandaton.
“La Skotaj Verduloj daŭrigos nian konstrueman rolon en la Skota Parlamento, kie ni celas plibonigi la vivon en Skotlando. Ni volas fari ke la impostoj estu pli justaj kaj la publika transporto senpaga. Ni volas protekti la naturon en Skotlando kaj la klimaton tutmonde.”
En nia venonta renkontiĝo, okazonta dimanĉe, la 2an de majo je la 18a Centra Eŭropa Tempo (UTC+2), ni diskutos, interalie, la avantaĝojn kaj malavantaĝojn de tiu energi-formo.
Sub la titolo “Verdire, Verde kaj Verve” organiziĝis la unua reta renkontiĝo pri politika ekologio, la dimanĉon 18an de aprilo. Partoprenis pli ol dudek homoj el tri kontinentoj. La temo estis la historie ŝlosila rolo de karbo por nia civilizacio, kaj la grava danĝero kiun tiu materialo starigas nuntempe por la sano de nia planedo. La diskutado estis sufiĉe vigla kaj multe-flanka kaj estigis multajn demandojn kiujn ni ne havis la tempon plene pritrakti.
Resumo
La unua uzo de karbo aperis mezepoke, pro manko de ligno rezultanta de la forhako de arbaroj kaj de la kreskado de la en-urba loĝantaro. Ĝi provizis la ne malhaveblan hejtadon de domoj sed samtempe eblis konstati la haladzon kiun ĝi produktis kaj la malsanigajn efikojn de ĝia fumo. La teknologiaj rimedoj tiam disponeblaj ne permesis profundan minadon kaj ligno daŭre superregis la merkaton de brulaĵoj. Tio ŝanĝiĝis dum la naŭdeka jarcento. La perfektigo de vapormaŝinoj lanĉis la industrian revolucion, permesis profundan minadon kaj sekve la kreadon de pli multnombraj kaj pli diversaj maŝinoj. Nia civilizacio disvolviĝis, kun siaj komfortoj kaj samtempe siaj malagrablaĵoj kaj danĝeroj.
Hodiaŭ, la kreskado de la tutmonda homa loĝantaro kaj la rapida ekonomia evoluo en la antaŭe superregitaj landoj kiel Barato kaj Ĉinio, helpata ĝuste per karbo, grave kontribuas al la ellaso de forcejaj gasoj kaj sekve al la klimata ŝanĝo. Samtempe, ne ĉiuj el la pli evoluintaj landoj estas rezignintaj pri karbo. Ĉi-rilate ni aparte ekzamenis la situacion en Germanio, kiu forlasis la atoma-energion sed planas rezigni pri karbo nur ĝis la 2038a jaro. Karbo kaŭzas morton de dekmiloj da homoj en la mondo ĉiu-jare, nun precipe per poluado de la aero. Ĝi kompreneble serioze damaĝas la klimaton, tamen havas la avantaĝon esti amase minebla kaj stokebla. Se ne rigardi la malsanigan aspekton, ĝi estas kost-efika.
Dum la diskutado ni rapide elvokis diversajn eblajn solvojn. Ni ankaŭ priparolis la situacion en Afriko, kies enloĝantoj frontas malfacilan aliron al la necesajn brulaĵojn kaj devas trovi adaptitajn rimedojn kaj subtenojn kiuj permesos favoran evoluon sen endanĝerigi nian komunan estontecon.
La partoprenantoj decidis daŭrigi tiun diskutadon dum plua kunveno okazonta la 2an de majo. Du semajnojn poste ni pritraktos novan temon. Ĉiuj estas invitataj fari proponojn por niaj diskutoj kaj kompreneble partopreni.
Asocio de Verduloj Esperantistaj 